De kop is er af, de eerste maandag van 2022 is een feit! Hoewel het officieel nog steeds Kerstvakantie is, zijn er waarschijnlijk genoeg mensen die vandaag weer aan het werk moeten. Deze keer zat er voor de meeste geen extra verlof in, want de feestdagen vielen in het weekend, januari staat dus gelijk “aan”
Ik hoop dat jullie, net zoals ik, terugkijken op een gezellige tijd. Misschien iets minder uitbundig, maar wel in gezelschap van iedereen die me lief is. Eigenlijk zou ik deze Kerst niets hoeven doen, want we zouden buitenshuis gaan lunchen. Tja, we weten allemaal waar dat op uitliep…. Dus toch aan bak, want er moest evengoed gegeten worden.
Nou ik kan jullie vertellen dat is gelukt! Het was allemaal heerlijk, maar natuurlijk weer veel te veel. Mijn valkuil? Ik denk altijd dat ik te weinig heb. Op het laatste moment dus toch nog even dit en dit…. Oh en dat vinden de kleintjes lekker….Ach en als we dan toch bezig zijn ook nog maar een kaasplank voor later op de avond, veel te veel broodjes voor het ontbijt en niet te vergeten de saucijzenbroodjes voor Kerstavond. En dan heb ik het nog niet over de wijntjes die er mee gemoeid gaan.
En Tweede Kerstdag waren we niet eens thuis….. Tweede Kerstdag ben ik samen met mijn man bij mijn lieve zus geweest. En ja, ook daar waren meer dan genoeg boodschappen gedaan. Heerlijk eten en bijpassende wijnen, maar vooral even dat gevoel van vroeger, thuis, samen Kerst.
Thuis, waar onze moeder altijd drukdoende was met het iedereen naar de zin te maken, al helemaal met Kerst. Ieder jaar opnieuw voelde je haar nervositeit vanwege de bereiding van het Kerstdiner en ook zij haalde ieder jaar weer veel te veel boodschappen in huis. Mijn vader was van de wijnen en die vloeiden dan ook rijkelijk.
Hoezo erfelijk belast?
Geen straf overigens, want het is er eentje met een bourgondische inslag. Eten en drinken beperkte zich in huize Huyskens overigens niet alleen tot Kerst. Bij de minste of geringste aanleiding werd er altijd goed gegeten en gedronken. Mijn moeder was een perfecte gastvrouw en het ontbrak je nooit aan iets. Gezelligheid en samenzijn hadden allebei mijn ouders hoog in het vaandel. Misschien wel juist omdat het vanwege het werk van mijn vader niet zo heel vaak voor kwam. En nu achteraf terugkijkend, hadden we die momenten misschien nog vaker moeten aangrijpen, ook als mijn vader er niet was.
Zo’n bourgondische levensstijl had en heeft ook een keerzijde, de lijn!
Mijn moeder, een prachtige vrouw, lang en slank met een gemiddeld maatje 38, deed altijd aan de lijn! Ik kan me niet anders herinneren. Na een uitbundig weekend, of Kerstdagen die bol hadden gestaan van eten en drinken, was er altijd weer die maandag. Want door de week, en zeker als mijn vader er niet was, dan was ze meer dan streng voor haarzelf. We hebben dan ook menig dieet de revue zien passeren.
In die tijd was er een reclame “net zo slank als je dochter”, en jullie raden het al, zo rond mijn achttiende lijnde ik wekelijks met haar mee. Ik denk uit solidariteit, want als ik foto’s bekijk uit die tijd dan vraag ik me af waarom ik mezelf daarmee gekweld heb. Sterker nog als ik foto’s van mijn moeder bekijk hoefde zij alles behalve te lijnen. Maar wie weet als we het niet gedaan hadden, dan waren we, gezien onze levensstijl, misschien wel torenrond geworden.
Lijnen is dus mijn andere erfelijke belasting. Jarenlang heb ook ik regelmatig een of ander crash dieet gevolgd. Om de bourgondische uitspattingen van het weekend te compenseren, lette ook ik door de week altijd op mijn eten en op die manier bleef ik jaren op gewicht. Maar net zoals bij heel veel vrouwen op een bepaalde leeftijd slopen ook bij mij, heel stiekem de kilo’s eraan. Dus besloot ik twee jaar geleden de diëten te verbannen en te kiezen voor een Slank & Fit leven. Beetje sporten en vooral meer bewegen. Ondanks, of misschien wel dankzij, de rare corona tijden ben ik veel gaan wandelen en heb ik meer tijd besteed aan gezonder eten. En het wierp zijn vruchten af.
En dan, dan is daar weer die eeuwige valkuil. Tot ongeveer een maand geleden heb ik alles prima op peil gehouden. En of het nu door die zoveelste lockdown komt, of door alle feestelijkheden in de maand december, allebei onze kleinzonen zijn ook nog jarig die maand, ik weet het niet, maar die paar kilo extra zitten er gewoon weer aan. Ik moet dus weer even pas op de plaats maken en gezonder gaan eten. Kleinere porties, geen tussendoortjes en de wijntjes laten staan. Eigenlijk weer even het Slank & Fit boekje er bij pakken.
Ik doe niet aan voornemens, bij mij moet gewoon een knop om. Vandaag is het maandag en dus tijd om mijn leven weer te beteren en de knop om te zetten. Mijn moeder zei altijd: “lijnen is een levenslange straf, en ik kan het weten”. En gelijk had ze.
Nu halverwege de dag, merk ik dat het me zwaarder valt dan anders. Het komt wel goed, maar die bourgondische tweede Kerstdag, dat gevoel van even terug naar vroeger thuis, de warmte en de gezelligheid, wil maar niet uit mijn hoofd. Want dát thuisgevoel doet mij ook weer denken aan de opmerking die mijn moeder maakte toen ze al heel erg ziek was “ Ach kind, heb ik me mijn hele leven zo druk gemaakt over die stomme lijn, en kijk mij nu, misschien had ik toch nog meer moeten genieten……”
Dus lieve lezers laten we allemaal in dit nieuwe jaar, meer dan ooit genieten van het leven! Gelukkig Nieuwjaar.