Blik uit het Venster Door Jules Zollner (76) Vierde aflevering “Geen Coro geen demo”

Twee wekelijks schrijft Jules Zollner in de rubriek BLIK UIT HET VENSTER een aansprekende column over zaken uit Midden-Limburg. U mag er van genieten. Vandaag: “Geen Coro geen demo”

In Midden- en Noordlimburg valt het aantal Corona gevallen nog mee.

Je hoort er weinig over.
De komende weken al helemaal niet.
Het hoofd van de vakantieganger staat er niet naar.

Het liefst willen we de achterliggende weken van mondkapjes, anderhalve meter, strepen en pijlen everywhere, glazen schermpjes in de winkels, lange rijen wachtenden buiten, betalen alleen maar met het pasje, snel winkel in winkel uit, de leerkrachten voor de klas met een mondkapje, al die treurnis en overlast willen we de komende maanden zo snel mogelijk vergeten.

Een tweede Corona golf komt er gegarandeerd. Maar dat is pas in november. Tot die tijd leven we weer vrij en blij. Zoals het vóór de Corona aanvallen eens was. Een paar maanden geleden.

In Limburg is het grootste gedeelte van de opstootjes, demonstraties en veldslagen met de politie die boven de rivieren heeft plaatsgevonden, aan de aandacht ontsnapt. Niemand kijkt langer dan tien minuten naar het NOS Journaal. Naar de radionieuwsdienst van de landelijke zenders luistert niemand.

Dat is maar goed ook. Limburg blijft zichzelf. De Limburgers laten geen vreemde invloeden en tongvallen toe. In veel gezinnen wordt nooit Nederlands gepraat. De radio en de televisie staan hier op de streekzender. Corona hoef je hier in het nieuws niet te verkopen. De provincie hoort hiermee niet zo erg bij Nederland. In ieder geval is de interesse voor wat er boven de rivieren gebeurt zo goed als nul. Dat is maar heel goed ook.

Alleen op het Munsterplein in Roermond staat zaterdags wel eens een kraampje. Daarin liggen wat folders over wat de actievoerders beroert. Daaraan ga je voorbij zonder dat het goed doordringt wat er betoogd wordt. In Limburg worden nergens acties gevoerd en demonstraties gehouden met spandoeken toeters bellen megafoons lawaai en politie vechtpartijen. Daar mogen we ons gelukkig mee prijzen. Limburg vormt daarmee de stabiele massa die het land in roerige tijden bijeen en overeind houdt. De landelijke gebiedsdelen mogen vergaan de solide band vanuit Limburg zal altijd bestaan. Net zoals de Limburgse Jagers destijds het Koningshuis hebben gered.

Toch is er onlangs een demonstratie geweest die model mag staan voor alle andere demonstraties. Die worden overal elders in Nederland met betrekking tot het Covid 19 virus gehouden. Als ze het zó zouden doen, dan gebeurden nergens verdriet, teleurstelling, tegenvallers, ongenoegen, vechtpartijen met de politie, boetes, straf, onbegrip en wantrouwen.

Op zondagmiddag 28 juni jongstleden kwamen ongeveer zestig demonstratiegangers bij elkaar. Zij waren aanhangers van het “Corona-Waanzin” landelijk protestcomité dat zich voornamelijk via Social Media tot de openbaarheid en het gehele Nederlandse volk richt.

Hoewel ik dat nooit doe, sloten mijn LD-collega Sharon Nethercott en ik zich bij het protestcomité aan en namen wij plaats in een grote kring pal voor het stadhuis van Maastricht om drie uur.

De deelnemers aan de protestzitting plaatsten gekleurde kartonnen briefjes met geschreven stellingen wensen ideeën en gedachten aan de toegangspoort van het stadhuis. Iedereen speldde een stoffen hartje op.

De leidster van het protest hield op waardige ingetogen inspirerende manier enkele vriendelijk getinte korte toespraken. (foto). Ze begeleidde de deelnemers in contemplatie en stille zelf-overweging.

We zaten meer dan een uur in de lotushouding op de grond met gesloten ogen, zwijgend en in diepe waardevolle meditatie. De opengevouwen handen op de knieën. Verbonden door een lange draad van wol en geestverwantschap. Veel mensen kwamen langs en maakten foto’s.

Na deze sessie stond iedereen op en mengde zich in vrolijk gesprek en opgeruimd gemoed onder elkaar, het publiek en de bezoekers van de Markt en van de stad.

Aanvankelijk verscheen de politie met drie man helemaal in een uithoek, ver weg, van het Marktplein.
Voor de demonstratie was geen vergunning gevraagd en ze was ook niet aangemeld.

Na drie minuten verdween de politie en die kwam ook niet meer terug.

We gebruikten nog wat in de stad, en gingen na drie uur naar huis in de goede stemming en sfeer te hebben meegedaan aan een mooi en leuk Anti-Corona-Initiatief.

Op deze manier zou het op veel meer plaatsen van Nederland moeten gebeuren.

Dit bericht delen:
Scroll naar boven